Blog
Na ruim 7 jaar werken met fysieke fitness ben ik gelouterd door honderden persoonlijke verhalen van vrouwen zoals jij. Ieder van ons had een persoonlijke aanleiding om bij Donna Vitale te beginnen. Bijvoorbeeld om (weer) aandacht te besteden aan het welzijn van ons verouderende lichaam. Vaak nadat je dat misschien jarenlang nauwelijks had gedaan. De relatie die wij met ons lichaam hebben wordt vaak gekenmerkt door “achterstallig onderhoud”. Dit in schril contrast tot de mate waarin we investeren in het welzijn van onze dierbaren en investeren in het onderhoud van ons huis, tuin, auto en apparaten.
Wat me vooral raakt zijn de argumenten waarmee wij vrouwen ons lichaam kunnen ontkennen. “Jahaa…ik weet het wel maar het komt er niet van, want..”. Investeren in je lijf is kennelijk vaak een sluitpost op onze begroting.
Het maakt niet uit
Ik kijk nu heel anders tegen mijn eigen lichaam aan, dan toen ik met Donna Vitale begon. Vroeger dacht ik dat het niet uitmaakte of ik wel of niet sportte of ongezond at of te veel wijntjes dronk. Ik dacht, “ik heb geen klachten, dus het gaat goed zo”. “Ik kom er wel mee weg”. Ik wist ergens wel dat ik mijn lichaam verwaarloosde, maar negeerde de signalen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mezelf heel goed voor de gek kon houden. Ik had er alleen mezelf mee, dacht ik.
Het maakt WEL uit
Ik ben mijn lichaam gaan zien als mijn belangrijkste bezit. “Met dit lijf zal ik het mijn hele leven moeten doen”. Of liever gezegd : Dit lichaam stelt mij in staat om mijn leven te leiden. Hoe ik in mijn lichaam functioneer bepaalt voor een groot deel de kwaliteit van mijn leven.
Actief leven
Het stelt me in staat om me te verplaatsen. Me naar die dingen toe te brengen die ik belangrijk vindt. Hoe fijn is het om gemakkelijk en soepel te bewegen of te dansen. Om de kracht te hebben me te kunnen inspannen. Zware tassen te kunnen sjouwen. Voluit te “gaan” voor mijn passies. Zin heb om de taken die ik gekozen heb uit te voeren. Een sprintje te kunnen trekken. Te spelen met (kleine) kinderen. Een heuvel te beklimmen. De wereld aan te kunnen. Me vitaal te voelen. Vertrouwen in mijn lichaam te hebben.
Signalen ontvangen
Dit lichaam stelt mij ook in staat om te genieten van heerlijke smaken, subtiele geuren, aangename geluiden, mooie uitzichten, liefdevolle aanraking van en door mijn dierbaren, momenten van ontspanning en stilte. Hoe fijn is het om uitgerust wakker te kunnen worden en energiek aan mijn dag te beginnen. Hoe fijn is het om de signalen van mijn eigen lichaam te vertrouwen en niet afhankelijk te zijn van wat anderen daarover zeggen?
Investeren in ons lijf zou vanzelfsprekend moeten zijn
Ik hoor vaak dat er zo weinig tijd is, dat die sauna of massage er nooit van komt, dat er zoveel “ moet”, dat er steeds “iets” tussenkomt, waardoor de training of groepsles wordt uitgesteld. Dat er geen tijd is om “vers” te koken. Of een workshop over preventieve borstgezondheid te volgen. Andere zaken gaan kennelijk voor. Zijn jouw dierbaren inderdaad belangrijker dan jijzelf? Hoe kijk jij daar tegenaan?
Ouder worden : Ik zie ernaar uit !
Ik sta nu totaal anders in mijn leven. Dit jaar wordt ik 60. Ik voel me energiek, ben vol levenslust, heb allerlei plannen, voel me lekker in mijn vel, pas in mijn kleren, voel me gezond. Voel me vrouwelijk. Woon in mijn lichaam. Ik geniet van mijn Nia lessen en van gezond eten. Tuurlijk heb ik ook wel eens last van mijn gewrichten. Dat hoort er ook bij. Het is een feest te beseffen wanneer ik mezelf de juiste brandstof geef. Ik neem tijd om af en toe een nieuw ontbijtje uit te proberen of eens iets anders voor de lunch. Ik eet veel groentes en fruit. Als echte groninger houd nog steeds van aardappels in de vorm van chips of patat. Ook drink ik graag een glas wijn. Daar geniet ik van. Ik kan nu van mijn lijf zeggen dat ze mijn belangrijkste bezit is. Ik kijk ernaar uit om ouder te worden en weet zeker dat ik niet de enige ben. Gelukkig! Ik ben trots op ons allemaal dat we (alweer zoveel jaren) samen investeren in ons lijf.
Ik benieuwd naar jouw mening…
Lieve groetjes, Tineke
